Η
μαρτυρία είναι ενός πολίτη και αναδημοσιεύεται από τη ρεσπέντζα. Αληθεύει; Μάλλον.
Ακούγεται σαν κλασσική Καλλικρατιανή εξυπνάδα. Δειτε και το σύνδεσμο για κάποια ενδιαφέροντα σχόλια http://respentza.blogspot.nl/2012/07/blog-post_15.html
Η καταγγελία που έφτασε στο planet-greece είναι εξοργιστική. Σύμφωνα λοιπόν με τον αναγνώστη μας , οι υπεύθυνοι γνωστού beach bar στην περιοχή της Ηράκλειας στην Χαλκιδική έφραξαν όχι μόνο την παραλία,αλλά και την θάλασσα με ειδικό δίχτυ,προκειμένου να αποκλείσουν τον χώρο και να πραγματοποιήσουν εκδήλωση με καλεσμένο τον Γιώργο Μαζωνάκη. Η περίφραξη του χώρου έγινε προκειμένου να εισπραχθούν 15ευρώ από κάθε έναν που θα θέλει να δει τον Γιώργο Μαζωνάκη.
Σύμφωνα με την καταγγελία μάλιστα έχουν στηθεί πάνω από 800(!!!) τραπέζια στην παραλία και η τιμή της φιάλης του ποτού είναι 120 ευρώ (φυσικά και θα κόβουν αποδείξεις!!!).Υπήρξαν μάλιστα και λουόμενοι οι οποίοι παραπονέθηκαν για την περίφραξη,δεν βρήκαν όμως συμπαράσταση από το λιμενικό, το οποίο είναι...εξαφανισμένο!
Ελπίζουμε να μην εξαφανιστεί και το ΣΔΟΕ και έχουμε ανάλογη περίπτωση φοροδιαφυγής με αυτή του Nammos στη Μύκονο.
Λιμενικό, Δήμος, Υγεονομικό, ΣΔΟΕ, Πολεοδομία και Επιθεώρηση Εργασίας κάνουν τις πάπιες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦταίει ο κόσμος που στρέφεται σε ακραίες λύσεις μετά.
Δεν έχουμε δει καμία ακραία λύση, ούτε καν κίνηση προς την κατεύθυνση της λύσης. Ανέφερες 6 που παρανομούν. Έστω για έναν από τους τρείς (Δήμο, ΣΔΟΕ, Επιθεώρηση Εργασίας) να έφτανε μια (1) επώνυμη καταγγελία στον εισαγγελέα, θα γινόταν η Καλλικράτεια το μεγάλο δημοσιογραφικό υπερθέαμα του καλοκαιριού. Αλλά δε γίνεται καν αυτό, που δεν είναι και καθόλου ακραίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ "ΠΑΟΛΑ" (27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012) ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΔΕΝ ΚΙΝΗΘΗΚΑΝ ΕΓΚΑΙΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ .... ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΕΙΝΑΙ ΌΤΙ ΕΊΜΑΣΤΕ (ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΟΧΗΣ) ΠΑΘΗΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ (ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΝΟΜΙΩΝ ΚΑΙ ΑΡΑ ΕΥΑΛΩΤΟΙ ΣΕ ΠΙΕΣΕΙΣ/ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ), ΕΙΤΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΔΟΣΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ, ΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ... ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΔΙΟΤΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΓΑΖΕΙ "ΜΑΤΙ"! ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟ ΠΑΝΤΩΝ ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΝ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσα να αρχίσω με τη φράση «μια φορά και ένα καιρό» ήταν κάποτε μια όμορφη παραλία που την έλεγαν χρυσή αμμουδιά! Πρόκειται για μια ακόμη περιοχή της χώρας μας από εκείνες τις απέραντες παραλίες που διαθέτει η χώρα μας. Οι κάτοικοι της περιοχής χρυσή αμμουδιά και της Σαχάρας στην περιοχή της Ν.Ηράκλειας & Ν.Καλλικράτειας τα τελευταία χρόνια βιώνουν μια βαθμιαία υποβάθμιση της ποιότητας ζωής τους καθώς επίσης και του φυσικού τους περιβάλλοντος - ειδικότερα του θαλάσσιου μετώπου - εξ αιτίας της λανθασμένης αξιοποίησης της περιοχής μέσω των τα παραλιακών μπάρ. Οι τοπικές αρχές τελευταία προχώρησαν στην αδειοδότησή τους – κάθε χρόνο και περισσότερα - χωρίς κάποιο σχέδιο το οποίο να λαμβάνει υπόψη έννοιες όπως η χωρητικότητα και οι επιπτώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικότερα τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον τους και τις δυσκολίες συμβίωσης με τα μπαράκια βίωσαν με έντονα τρόπο και εφέτος οι γείτονες του αμαρτωλού beech bar στον αιγιαλό της χρυσής αμμουδιάς. Η χωρίς σπουδή αδειοδότηση των beech bars στο βωμό της γρήγορης απόκτησης πόρων και μιας αμφίβολης ανάπτυξης, απουσία άμεσης αντίδρασης ως έκφραση έλλειψης συναίνεσης της τοπικής κοινωνίας, μέχρι σήμερα για την εγκατάσταση και τη λειτουργία τους αποδείχθηκε γρήγορα μεγάλο λάθος, αφού οι επιπτώσεις χρόνο με το χρόνο συνεχώς οξύνονται με παράδειγμα προς αποφυγή το beech bar στη χρυσή αμμουδιά, όπου οι οχλήσεις με τις συνεχείς (συθαίρετες?) επεκτάσεις του ξεπέρασαν προ πολλού τα «όρια μιας ανεκτής και αρμονικής» συνύπαρξης πρώτον με την τοπική κοινωνία (παραθεριστές κά), αλλά και το φυσικό περιβάλλον. Απόδειξη τα συνεχή παράπονα των κατοίκων για ενοχλήσεις (υπερβάσεις ήχου, σκουπίδια, αύξηση κίνησης, αισθητική υποβάθμιση κλπ) καθώς επίσης οι περιβαλλοντικές παραβάσεις (περιστασιακή έστω περίφραξη αιγιαλού, δημιουργία πάρκικγ επάνω σε αμμοθίνες κλπ. Έτσι οι συνεχείς παραβάσεις (περιβαλλοντικές, οικονομικές, υγιεινής κά) υποβάθμισαν αισθητά το περιβάλλον της περιοχής με αποτέλεσμα την πτώση της ποιότητας ζωής και αρνητικές προοπτικές.
Το γεγονός ότι «φυτεύονται» μπαρ σε περιοχές με παρόμοια (οικιστικά) χαρακτηριστικά (υπόψη ότι η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη ως ΖΟΕ) προδίδει ερασιτεχνισμό στο «σχεδιασμό» και δημιουργεί τα προβλήματα και συγκρούσεις στη συνέχεια. Ορισμένοι στη Ν. Καλλικράτεια πιστεύουν ότι οι παραθεριστές έχουν μόνο υποχρεώσεις (να πληρώνουν τέλη, να ενισχύουν την τοπική τους οικονομία έστω και περιοδικά τα καλοκαίρια κά), αλλά να αποφασίζουν μόνοι τους για τη δημοτική γη και σε ορισμένες περιπτώσεις σε βάρος τους, όπως στην περίπτωση της χρυσής αμμουδιάς και της Σαχάρας!
Η απληστία ή η απερισκεψία του Δήμου? να δώσει άδειες αγνοώντας τις αρνητικές επιπτώσεις στους κατοίκους κάτι που αποδεικνύεται λανθασμένο πέρα για πέρα. Η «αξιοποίηση» της περιοχής ξεπερνώντας τα όρια της αντοχής του φυσικού χ΄ώρου (πόρου) του παραλιακού μετώπου της περιοχής είχε ως αποτέλεσμα συχνά την (περιστασιακή έστω) ιδιωτικοποίηση και την καταστροφή του αιγιαλού στο παραπάνω ευαίσθητο οικοσύστημα των αμμόλοφων (-θινών) εξ αιτίας της διάνοιξης δρόμων πρόσβασης, χώρων παρκαρίσματος κά. Ο Δήμος φαίνεται να ενδιαφέρεται μόνο για την απόκτηση εσόδων αγνοώντας κάθε έννοια προστασίας και αειφορικής διαχείρισης, ενώ οι τοπικοί σύλλογοι είτε εξαντλούνται στα «μικρά» αγνοώντας τα «σημαντικά και τα μεγάλα», είτε διότι υπηρετούν σκοπιμότητες είτε διότι διαπλέκονται με τα τοπικά συμφέροντα όταν αυτοί δεν είναι πια σύλλογοι σφραγίδες. Ως πότε θα είμαστε θεατές στην καταστροφή του περιβάλλοντος της περιοχής? Η λύση είναι μια οργανωμένη και επείγουσα περιβαλλοντική πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής η οποία θα εκφράζεται συντεταγμένα. Ασφαλώς υπάρχει και η λύση της αρμονικής συνύπαρξης ανάπτυξης του τύπου επιχειρήσεων beech bar κά μέσα από ένα οργανωμένο σχέδιο, της προστασίας των αναφαίρετων δικαιωμάτων των τοπικών κατοίκων για ποιότητα ζωής και φυσικά της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος διότι το τελευταίο δεν ανήκει σε εμάς αλλά στα …παιδιά μας!