Για τα σκουπίδια (μέρος γ)

...για μια στιγμή λοιπόν.
Ένας δήμαρχος δεύτερης θητείας, ένας υπερέμπειρος πρώην δήμαρχος και νύν Γ.Γ. και ένας μικρός στρατός πρώην και νυν αντιδημάρχων και προέδρων συμπύκνωσαν όλη την εμπειρία του σχεδίου Καποδίστριας σε μια προμήθεια, μια γενικολογία, μια επιτροπή με μέλη τους ιδίους και ένα ευχολόγιο για το μέλλον. Πρώην αντιδήμαρχοι καθαριότητας οι οποίοι διαχειρίστηκαν προσωπικό, φυσικούς και χρηματοδοτικούς πόρους, οχήματα, τεχνολογία, νόμους, προγράμματα, το ίδιο το περιβάλλον, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως δημιούργησαν ένα φιάσκο και θα πρέπει να συσκεφθούν για να το αναδιοργανώσουν.
Τον κ. Καρρά που θα ηγηθεί της νέας προσπάθειας δεν τον γνωρίζουμε και δε γνωρίζουμε ούτε τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας του. Να του ευχηθούμε καλή επιτυχία και να του υποσχεθούμε συμπαράσταση. Να του ζητήσουμε όμως μπαίνοντας σε αυτή τη συνεργασία με του συναδέλφους του, να λάβει υπόψιν (σε περίπτωση που δε τα ξέρει ήδη) μερικά απο τα παρακάτω:
Οτι η αντιδημαρχία καθαριότητας αποτελούσε τον μεγάλο πολιτικό παιδότοπο του παλιού δήμου Καλλικράτειας. Αν η προεδρία της ΔΕΥΑΚ εξασφάλιζε αυτονομία δράσης, η αντιδημαρχία καθαριότητας ήταν το "πόστο" με τη μεγαλύτερη πολιτική επιρροή. Τι σημαίνει "πολιτική επιρροή" στη ορολογία του "Καποδίστρια"; σημαίνει χειραγώγηση ψήφων με αντάλλαγμα την ομαλή εργασιακή συμβίωση με τους εργαζόμενους. Αυτό είχε σε κάποια περίοδο αγγίξει τα όρια της γραφικότητας όταν αντιδήμαρχος ακολουθούσε αιτήματα του ΠΑΜΕ, χωρίς το ΠΑΜΕ να έχει κανένα μέλος ανάμεσα στους εργάτες. Αλλά και οι υπόλοιποι δεν πήγαιναν πίσω.
Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν υπήρχε και πειθαρχεία. Εδώ υπήρχε το άλλο μεγάλο κόλπο το οποίο είναι εν πολλοίς και το κλειδί της υπόθεσης. Ενώ ο αντιδήμαρχος πληρωνόταν ως εκτελεστικός διευθυντής και συμπεριφερόταν ως τέτοιος είχε και την βοήθεια των "εποπτών", οι οποίοι ήταν εργάτες με αντίστοιχα ή και λιγότερα προσόντα, οι οποίοι όμως εκτελούσαν χρέη προσωπάρχη. Αυτοί, άλλοτε με το καλό και άλλοτε με τις φωνές αναλάμβαναν τελικά να κινητοποιήσουν ενα προσωπικό το οποίο για πολλούς λόγους δεν χρειαζόταν πάντοτε να σκίζεται.
Είναι αστειότητα να χρεώνεται το προσωπικό την αναποτελεσματικότητα του. Αστειότητα να το λένε οι πολίτες, Φαιδρότητα να το λένε οι διοικητές. Γιατί δεν χρειάζεται να σκίζεται; γιατί ξέρει οτι δεν υπάρχει τσίπα, δεν υπάρχει αξιοκρατία, δεν υπάρχει τίποτα. Δεν χρειάζεται να σκίζεται γιατί του συμπεριφέρονται σα σκουπίδι, απαιτώντας οικογενειακούς ψήφους με αντάλλαγμα την ανανέωση μιας άθλιας σύμβασης. Δεν χρειαζόταν να σκιστεί γιατί ήξερε οτι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο και καμία αρχή λειτουργίας. Ήξερε οτι επείγον ήταν συνήθως μια ψηφοθηρική υποχρέωση σε κάποιον κακόμοιρο ή προνομιούχο δημότη και οτι όποια εργασία και να γινόταν δύσκολα θα ανέστρεφε τη συνολική εικόνα και θα έδινε νόημα στο έργο του. (Υπό αυτήν και μόνο την έννοια, η ανάθεση της καθαριότητας στην β παραθεριστική είναι ένα τεράστιο χτύπημα στην ενδογενή διαφθορά που παράγει το σύστημα τέτοιων υπηρεσιών).
Λέτε πως θα αναθέσετε εργασίες σε εργολάβους. Άραγε αυτοί οι εργολάβοι θα επιλέξουν άλλο προσωπικό; οχι, αντίστοιχο αν οχι το ίδιο θα διαλέξουν. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα βάλουν για διευθυντή έναν άνθρωπο ο οποίος δεν έχει διοικήσει ποτέ τόσους ανθρώπους, που δεν επεξεργάστηκε ποτέ τόσο υψηλά νούμερα, που δεν διαχειρίστηκε ποτέ πιεστικά χρονοδιαγράμματα και ένα σορό άλλες ικανότητες που πρέπει να έχει κάποιος για να διαχειριστεί σωστά μια τόσο σημαντική (και δαπανηρή) υπηρεσία.
Σίγουρα, πριν οποιοσδήποτε εργολάβος αναλάβει το έργο, να είστε σίγουροι πως θα μιλήσει με δήμους όπως αυτός της Νέας Μάκρης. Θα μιλήσει και με κάποιον που ασχολείται με μεταφορές. ίσως και με το υπουργείο περιβάλλοντος. και ξέρετε τι θα του πουν;